Profesor Adam Wysokowski jest związany z Uniwersytetem Zielonogórskim od ponad 20 lat. Jego prace naukowe i techniczne, realizowane w ramach kilkudziesięciu projektów europejskich i krajowych, znalazły praktyczne zastosowanie w inżynierii. Do jego osiągnięć należą m.in. innowacyjne rozwiązania takie jak: wysoko modyfikowane dylatacje i izolacje pomostów, nawierzchnie asfaltowe modyfikowane gumą, wykorzystanie kruszyw stalowych i miedzianych pochodzących z produkcji, metody oceny nośności i trwałości istniejących mostów, badania zjawisk korozyjnych w mostach stalowych, systemy ochrony antykorozyjnej konstrukcji stalowych, elastyczne przepusty i ekomosty oraz systemy odwodnienia infrastruktury transportowej, w tym innowacyjne technologie bezwykopowe.
Posiada także duże doświadczenie w zarządzaniu jako wieloletni koordynator Systemu Zarządzania Mostami. Jego praktyczna wiedza stanowi fundament dla działalności dydaktycznej, inspirując i kształcąc przyszłe pokolenia inżynierów.
Jako wieloletni ekspert Unii Europejskiej ds. transportu naziemnego w ramach programu Horyzont 2020 (obecnie Horyzont Europa), a także Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, profesor Wysokowski odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu polityki i standardów infrastruktury drogowej zarówno w Europie, jak i w Polsce.
Jest aktywnym członkiem licznych krajowych i międzynarodowych organizacji naukowo-technicznych, w tym ZMRP, PZiTB, PSTB i PSK w Polsce, a także IABSE, ASCE, SEI i DEI na arenie międzynarodowej. Opublikował ponad 500 pozycji bibliograficznych, w tym ponad 17 monografii, 24 rozdziały w monografiach, 249 artykułów i 127 referatów konferencyjnych. Opracował także ponad 300 opinii, ekspertyz i opracowań zawodowych z zakresu budownictwa.
Za swoje osiągnięcia naukowe, organizacyjne i dydaktyczne został wielokrotnie nagradzany, w tym Nagrodą Ministra Nauki w 2024 roku za wybitne osiągnięcia badawcze.
Dzięki swojej pracy i zaangażowaniu profesor Adam Wysokowski wspiera rozwój infrastruktury drogowej i kolejowej na poziomie krajowym i międzynarodowym, przyczyniając się do rozwoju inżynierii transportowej.
Tomáš Prošek ukończył Uniwersytet Chemii i Technologii w Pradze w 1996 roku. W latach 2001–2015 pracował w RI.SE w Sztokholmie w Szwecji oraz w Instytucie Korozyjnym w Breście we Francji, gdzie odpowiadał za obszary związane z budownictwem i infrastrukturą, ze szczególnym uwzględnieniem korozji atmosferycznej konstrukcji ocynkowanych i powlekanych. Od 2016 roku kieruje Katedrą Materiałów Konstrukcyjnych Metalowych w Technoparku Kralupy Uniwersytetu Chemii i Technologii w Pradze.
Jego badania koncentrują się na ochronie przed korozją za pomocą powłok metalicznych i organicznych, pękaniu materiałów wspomaganym przez środowisko atmosferyczne, interakcjach wodoru z metalami, testach korozyjnych w warunkach naturalnych i przyspieszonych oraz monitoringu korozyjnym.
Poza działalnością naukowo-dydaktyczną Tomáš Prošek pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Inżynierów Korozyjnych Czech i Słowacji (AKI) oraz Europejskiej Federacji Korozyjnej (EFC). Jest również członkiem Rady Zarządzającej (BoA) oraz Komitetu Doradczego ds. Nauki i Technologii (STAC) EFC.
W 2018 r. otrzymał Nagrodę Polskiego Stowarzyszenia Korozyjnego, Nagrodę Edwarda C. Greco Międzynarodowej Rady ds. Korozyjnych za przywództwo w organizacji i przeprowadzeniu 20. Międzynarodowego Kongresu Korozyjnego w 2017 r., Nagrodę EFC im. Kurta Schwabego dla młodych naukowców w uznaniu naukowego i technicznego wkładu w dziedzinę korozji w 2006 r. oraz Nagrodę Czeskiej Rady Biznesu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju w 1996 r.
Łukasz Radosiński jest absolwentem Politechniki Wrocławskiej, gdzie uzyskał tytuł magistra matematyki informatycznej oraz fizyki ciała stałego. Obronił doktorat na Graduate University of Advanced Studies w Hayama i High Energy Accelerator Laboratory (KEK) w Tsukubie w Japonii, specjalizując się w fizyce akceleratorów. Pracował jako asystent naukowy w KEK i National Institute for Fusion Science w Toki w Japonii.
Od 2009 roku wykłada na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. Pełni również funkcję dyrektora ds. badań i rozwoju (CTO) w firmie M+M Inwestyn, gdzie odpowiada za rozwój i wdrażanie produktów ogniochronnych.
Jego badania koncentrują się na inżynierii materiałowej oraz zastosowaniu metod numerycznych, takich jak dynamika molekularna (MD), teoria funkcjonału gęstości (DFT) i obliczeniowa dynamika płynów (CFD), w projektowaniu funkcjonalnych materiałów do szerokiego zakresu zastosowań inżynierskich.
Dodatkowo, Łukasz Radosiński jest ekspertem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Jest również członkiem zarządu Polskiego Stowarzyszenia Korozyjnego.
Dr Michael Hilt MBA (Research Society for Pigments and Coatings (FPL e.V.)
Dr Michael Hilt MBA rozpoczął swoją edukację zawodową, studiując chemię polimerów w Stuttgarcie w Niemczech. W ramach pracy dyplomowej i doktorskiej pracował w FPL (Research Institute for Pigments and Coatings) w Stuttgarcie w latach 1984–1988.
W 1988 roku rozpoczął pracę w Daimler-Benz AG jako specjalista ds. powłok lakierniczych i ochrony przed korozją, gdzie przez ponad 21 lat zajmował się różnymi obszarami ochrony powierzchni.
W maju 2009 roku powrócił do FPL, gdzie objął stanowisko dyrektora generalnego.
Dr Hilt pełni funkcję dyrektora ds. „Powierzchni i Materiałów” w instytucie Fraunhofer IPA oraz zastępcy dyrektora IPA, a także dyrektora generalnego Towarzystwa Badawczego Pigmentów i Powłok (FPL) w Stuttgarcie. Jest również aktywnym członkiem międzynarodowych organizacji non-profit działających w jego obszarze specjalizacji, takich jak FATIPEC.
Juliusz Winiarski ukończył studia magisterskie na kierunku inżynieria materiałowa na Politechnice Wrocławskiej w 2008 roku. W 2012 roku obronił pracę doktorską dotyczącą otrzymywania bezchromowych powłok konwersyjnych na cynku i jego stopach. Obecnie kieruje Grupą Technologii Powierzchni w Katedrze Zaawansowanych Technologii Materiałowych na Politechnice Wrocławskiej. Prowadzi zajęcia dydaktyczne dla studentów studiów magisterskich i doktoranckich w zakresie otrzymywania powłok galwanicznych, anodowania, elektropolerowania, wytwarzania materiałów elektrokatalitycznie czynnych, badań powłok oraz korozji materiałów konstrukcyjnych.
W latach 2020–2025 był opiekunem dwóch doktoratów wdrożeniowych poświęconych procesom otrzymywania powłok konwersyjnych na odlewniczych stopach aluminium oraz na powłokach cynkowych i cynkowo-stopowych.
Oprócz działalności naukowej współpracuje z wieloma firmami w zakresie rozwiązywania problemów korozyjnych, badania uszkodzeń korozyjnych, ich przyczyn i skutków, analizy właściwości i wad powłok galwanicznych oraz innych zagadnień technicznych.
Menadżer Wsparcia Technicznego (powłoki ochronne i morskie) w firmie SigmaPaints. Odpowiada za zapewnienie zgodności działań z wytycznymi i procedurami określonymi przez Global Field Technical Services oraz za terminowe i prawidłowe sporządzanie wymaganych raportów. Zarządzam działaniami terenowego wsparcia technicznego, przygotowuje propozycje techniczne zgodnie z wymaganiami klientów, współpracuje z konsultantami i właścicielami obiektów w zakresie omawiania specyfikacji technicznych, prowadzi walidację produktów w terenie, zajmuje się zarządzaniem reklamacjami produktowymi i innymi pokrewnymi zagadnieniami.